Ging dat vroeger EGHT zo?

Wist je dat…

…In 1854, men melk gebruikte in plaats van bloed om patiënten te genezen van cholera?
Dokters geloofden dat een melktransfusie de aanmaak van witte bloedcellen stimuleerde. Vreemd genoeg werden sommige patiënten er ook echt beter van. Bij het merendeel verstilde de hartslag echter onmiddellijk.

…de stethoscoop uitgevonden werd door een verlegen Fransman? In 1860 bedacht Rene Laennec een manier om de hartslag van zijn vrouwelijke patiënten te meten, zonder zijn hoofd op hun borst te hoeven leggen. Het prototype bestond uit een papieren koker.

…In de 19e eeuw men geloofde dat het krijgen van tandjes een doodsoorzaak bij baby’s was? Kindsterfte kwam het vaakst voor tussen de leeftijd van 6 maanden en 2 jaar, toevallig hetzelfde moment waarop kinderen hun eerste tandjes krijgen. De Franse dokter Ambroise Paré bedacht hiervoor een pijnlijke oplossing: bij de eerste tekenen van een tandje, sneed hij het tandvlees weg. Dit soms meermaals per dag. Niet alleen pijnlijk, maar ook gevaarlijk met een groot risico op infecties.

…in de jaren 1950 dokters Malaria gebruikten om Syfillis te bestrijden? Ze injecteerden patiënten met het virus in de hoop dat de Malariakoorts het Syfillisvirus zou doden. De Malaria zouden ze dan later behandelen. Patiënten werden inderdaad genezen van hun Syfillis, maar hadden nog weken last van intense koortsaanvallen en andere langdurige bijwerkingen die tientallen jaren duren.

…In de 19e eeuw men slakken gebruikte als medicijn voor wratten? De slak moest met haar slijmerige lijf over de wrat lopen. Van zodra de slak op de wrat zat, werd deze doorprikt met een doorn. De slak stierf af, samen met de wrat. Een eenvoudige behandeling!

…Er zijn heel wat vreemde historische behandelingen voor malaria, zoals deze magische behandeling die voorgeschreven werd door een romeinse arts in de 3e eeuw na Christus. Patiënten moesten Abracadabra steeds opnieuw op een stuk papier schrijven met op elke regel een letter minder, totdat de letters een driehoek vormden met alleen een A onderaan. Daarna moesten ze het papier vastbinden met vlas en het negen dagen lang om hun nek dragen om het dan in een oostelijke stroom te gooien. Als dat niet werkte, moesten ze zich insmeren met leeuwenvet.

… de allereerste pacemaker in de jaren ’20 van de twintigste eeuw is uitgevonden en niet op elektriciteit werkte? Hij moest worden opgewonden zoals een klok. De eerste pacemaker op elektriciteit kwam er pas in de jaren ’50 en moest nog altijd in de stekker gestoken worden. Naarmate de geneeskunde evolueerde werd in 1958 de eerste pacemaker op batterijen ontwikkeld die eerst slechts acht uur mee kon.

 Gelukkig weten we vandaag wel beter!